YAZAMIYORUM!

Neden yazamıyorum? Kalem elimde, defter önümde, zihnimde bir kördüğüm… Yazmak için hiç olmadığı kadar kıvranıyorum ama kelimeler, aklımdan parmaklarıma ulaşamadan kaybolup gidiyor. Gözlerim sayfanın boşluğunda geziniyor, bir pürüz, bir ilham kırıntısı arıyor.

Yok.

Ne kadar uğraşsam da cümleler ya eksik kalıyor ya da fazla geliyor.
Anlatamıyorum.

Deniz kenarında oturuyorum. Dalgaların sesi kulaklarımda yankılanıyor.
Balık tutan amcanın gölgesinde akşam yemeğini bekleyen kedi,
Kıyıya doğru kıvrılıp uyuyan sokak köpeği,
Karşı sandalyemde, “Gözlerinin içinden görebiliyorum aklındaki kaotik çıkmazı.” der gibi bakan kahverengi güvercin…

Hepsi benden daha sakin.
Hepsi benden daha huzurlu.

Bense huzursuzlukla kıpırdanıyor, kalemimi kemiriyor, varlığın ve var olmayanın ilhamından yararlanabilmek için şekilden şekle giriyorum. İki satır yazabilmek için türlü türlü klişe deniyorum. Açık hava, sessizlik, ses, naneli şeker, kahve, klasik müzik, bir bardak su, derin nefes, huffff… Ne olursa.

Ama olmuyor,
Olmuyor.

Yine de satırlar boyu karalamalarla doluyor defterim. Yazmaktan çok silmekle tükeniyor mürekkebim. Düşüncelerim, tamamlanamayan paragraflarım, cümlelerim… Eksik kalıyor, yarım her şeyim.

Anlayamıyorum.

“Belki de yazamamak değil, kelimelerin eksikliğinde anlam aramaktır asıl çıkmaz.” diyorum. “Anlamın yokluğunda anlam aramak gibi, karmaşık ve kimisine göre anlamsız.”

BEN niçin çektiriyorum kendime bu acıyı bilmiyorum. Gerçeğin bulanık, gerçekliğin geçici olduğu bir dünyada yazarak var olmaya çabalıyorum.

Ve yine de devam ediyorum.

Belki anlamın peşinden sürüklenmek, bir noktada anlamın kendisine ulaşmaktır;
Ve belki de asıl anlam, arayışın içinde, varoluşun karmaşasında, kaybolan kelimeler arasında gizlidir,
En derin cümleler, kalemin ucuna geldiğinde susan, söze döküldükçe eksilen, yalnızca sessizliğin içinde tamamlananlardır diye…


Şimdi yavaş yavaş bırakabiliyorum kendimi düşüncelerin akışına.
Açık denizde, kahverengi bir kuş tüyü üzerinde, anlamsızlığın içinde anlamı, yazamamanın içinde yazmayı keşfediyorum.