Ungnyeo, Baekdu Dağı’nın eteklerinde sessizce günlerini geçiriyordu. Artık bir insandı ama yüreğinde derin bir yalnızlık vardı. Dağın zirvesine her baktığında, Hwanung’un kutsal meclisini hatırlıyor, dualarında ona sesleniyordu. Günler birbirini kovalarken, her sabah doğan güneşle birlikte gözlerini gökyüzüne çevirip bir umut arıyordu.
Bir gün, sabahın ilk ışıkları Baekdu’nun doruklarına vururken, hafif bir rüzgar esti. Ungnyeo, rüzgarın teninde bıraktığı serinliği hissederken gözlerini kapadı ve kalbinden bir dilek daha yükseldi:
“Ey büyük tanrı, beni insan yaptın, bana yeni bir yaşam verdin. Ancak kalbim hâlâ yalnız. Bir eşim, bir ailem olsun istiyorum. Lütfen duamı duy.”
Rüzgar, dağın zirvesinde usulca dönerken gökyüzü bir an için karardı. Ardından bulutların arasından kutsal bir ışık süzüldü. Ungnyeo başını kaldırdığında, Hwanung’un silueti gökyüzünde belirdi. Onun yumuşak sesi rüzgarla birlikte yankılandı:
“Ey sabırlı Ungnyeo, duaların gökleri bile titretti. Yalnızlığını hissediyorum ve kalbinin saflığını görüyorum. Sana bir müjde getirdim.”
Ungnyeo, gözleri parlayarak yere diz çöktü. “Bana lütfunu bağışla, büyük tanrı.”
Hwanung elini kaldırdı. Gökten bir ışık demeti süzüldü ve Ungnyeo’nun kalbinin tam üzerinde parladı. O an, Ungnyeo’nun içini sıcak bir his kapladı. Tanrı konuşmaya devam etti:
“Sana bir evlat bahşedeceğim. O, yeryüzünde barışı ve adaleti sağlayacak, insanları koruyacak. Onun adı ‘Dangun’ olacak.”
Ungnyeo, gözlerinden süzülen yaşlarla kutsal ışığa baktı. Kalbi ilk kez bu kadar dolu ve huzurluydu. Hwanung son kez ona seslendi:
“Bu çocuk, yalnız senin değil, bu toprağın ve halkının da umudu olacak. Onu sevgiyle büyüt ve ona yol göster.”
Hwanung’un sesi yavaşça rüzgara karışırken, gökyüzü tekrar eski haline döndü. Ungnyeo ellerini kalbine koyup gözlerini kapattı. O anda içindeki yalnızlık yerini bir huzura ve bekleyişe bıraktı.
Baekdu Dağı’nın zirvesinde, bir mucize gerçekleşmek üzereydi. Ancak bu mucizenin yankıları, sadece Ungnyeo’nun değil, tüm insanların kaderini değiştirecekti…
Ve böylece, Dangun’un doğumuna giden yol sessizce açıldı.