Elimi tutup avucumu açıyor
3 dans eden fil var içinde
Kırmızı etekleri var hepsinin
Kollarını ileri doğru zarifçe sallıyor,
Birbirlerine bakıyor ve yere kadar eğiliyorlar
Sonra kalkıyorlar ve ahenk içinde hareketlerine devam ediyorlar

Avucumu kapıyorum
Filler yok
Görmüyorum, demek ki yoklar
İstemiyorum filleri
Başımı öne eğerek ona bakıyorum
Bana bakıyor
Gülümsüyor

Avucumu bir daha açıyorum
Filler zıplıyor bu sefer
Her seferinde daha yükseğe daha güçlü zıplıyorlar
Eğer yeterince zıplarlarsa göğe erişecek, elimden kurtulacaklar
Birbirlerinin farkında değiller
Sadece bir öncekinden daha yükseğe çıkmaya çalışıyorlar

Avucumu bir daha kapıyorum
Bana bakmıyor artık
Fillerime dalmış
Avucumu kapatınca kafasını kaldırıyor
Avucumdaki fillerin zıplayışını hissedebiliyorum
Bana bakıyor
Ama bakmıyor gibi
Gözlerinin baktığı yerde ben varım
Ama baktığı ben değilim
Sadece görüş alanındayım

Nereye baktığını merak etmiyorum
Gözleri çökmüş
O bile bilmiyor olabilir nereye baktığını
Biliyorum ama gidecek şimdi
Avucumdaki filleri hissetmiyorum artık

Bana bakıyor
Bu sefer bana bakıyor eminim
Çok kısa ama
Görüşürüz deyip gidiyor
Avucumu açıyorum
Filler avucumun yüzeyinde oturuyorlar
Kırmızı etekleri yıpranmış
Renkleri kırmızıdan bordoya yakınlaşmış
Sanki biri enerjilerini şırıngayla son damlasına kadar çekmişçesine bitkinler

Arkasından bakıyorum
Kaybolmuş bile
Dans ederken düşünmemişler
Kırmızı etekli fillerim.