Geçmişin enkazında yürüdükçe ayağına pislik bulaşır, bir adım geriye dönmek istediğinde ise onları arındırmakta güçlük çekersin .Bilirsin izleri kalır ve o kat ettiğin mesafede yaşadıkların yaşayacaklarının içini belirler.Kusursuz olmaya çabalamaktaysa bedenin sadece ama sadece önüne bakmalı gözlerin sözüne akmalı özlerin.Durağan gölde çöp çoktur,kıymık kb ki sert kayalara çarptığında çok acımasın canın. Kendine söz geçirmeyi öğrenebilmelisin ki sessiz bir ikrarda kaybolmasın yüreğin.Yaptıklarının hesabı tutulacaksa tarafından zamanın güzelliğini unutmalısın ve gözden çıkarmalısın bir kısmını.Yaptıkların ve de yapıyor olduklarınsa seni yoran, eyvallah çekeceksin ve yürüyeceksin kelleni koltuğuna alarak. Yine bilmelisin korku istisnadır yararlı şeylerde yaptıran zararlı duygular içerisinde. Kıracaksın benliğinin sana tahakküm ettiği seni senden uzaklaştıran ne varsa kalemini hiç acımadan, sonra bakıp sana acımasınlar diye el yordamıyla aramayı bırakıp tutunacağın dalları gönül yordamıyla arayacaksın.Bilmelisin her insan basar ayakları üzerine ama bilemezsin hangisi daha sağlam basar ,hangisi görüntüden ibarettir.Ve bilemezsin hangisinin ayakları memnundur durduğu yerden , yürüdüğü yoldan.