ADATEPE
GÜL KAYA

Çok eskiden kalma üstünün boyaları bile dökülmeye başlamış mavi bir arabamız vardı Adatepe, dedem satmış geçen.
Severdi arabasını, gözü gibi bakar, kızı gibi severdi, neden sattı anlamadık başta. 
Hiç de söylemedi bize. 
Radyosu çalmıyor bozuk, camda çatlak var gözüm kayıyor diye sürekli kızardım.  Dedem ise sakince konuşurdu benimle. 
Çok oldu, hep oldu böyle zamanlar...
Ama eski ve güzeldi işte. 
Eski olmasının da nedenleri var içten içe. 
Dedem için de başlarda radyosunun bozuk, camının çatlağı olması hoş gelmezdi alışana dek. 
Hep böyle olmaz mı zaten?
Kusur bulduğumuz şeyler zamanla gözümüzde güzelleşir hepten. 
Adatepe için değil sadece, hayatın içinde var bu mesele.